१९२८ मध्ये बटाटेवडा सुरु केला आणि या वड्याने क्रांती केली. दादरला गेले की मामा काणे यांचा वडा खायचाच असं जणू लोकांच ठरलेलंच असायचं. ग्राहकांची मागणी लक्षात घेऊन १९३५ मध्ये राईस प्लेट सुरु झाली. त्यावेळी राईसप्लेटची किंमत होती दोन आणे. मराठी माणसाला घरचे नसले तरी घरासारखे पदार्थ मामा काण्यांकडे अतिशय योग्य दरात मिळत होते. ग्राहकांची मागणी आणि आपली सोय या दोन्हीचा मेळ घालून उपहारगृहात शंकररावांनी बदल केले. पदार्थ वाढवले. अर्थातच मामांकडून या बदलाचे स्वागत तर झालेच. ग्राहकही संतुष्ट झाले. श्री कमळाकर इलेक्ट्रिकल इंजिनिअर तर त्यांचा मोठा मुलगा श्रीधर एम. टेक. आणि धाकटा मुलगा दिलीप सी. ए. आहे. दोघेही आनंदाने, आपुलकीने आणि त्यांच्या स्वतःच्या मर्जीने उपाहार गृहाची जबाबदारी उत्तमरित्या सांभाळत आहेत. आमच्या इथे रोज शेकडो ग्राहक येत असतात. त्यांना चांगल्या खाद्यपदार्थाबरोबर चांगली वागणूक मिळाली तर ते आपल्याकडे पुन्हा पुन्हा नक्कीच येतात हा आमचा अनेक वर्षांचा अनुभव आहे त्यामुळे ग्राहकाची ‘विनम्र सेवा’ आम्ही व आमचे सर्व सहकारी आनंदाने करत आलो आहोत. मामा काणे यांचे स्वच्छ उपहारगृह या नावातली स्वच्छता आजही टिकून आहे. तुम्ही केव्हाही स्वयंपाकघर बघायचे असेल तर बघू शकता. इतकी आम्हाला स्वच्छतेबद्दल खात्री आहे. पुरणपोळी, श्रीखंड, हलवा, पियुष, पन्हं, आवळा सरबत, भजी, वडा, मिसळ, उपवासाचे पदार्थ या सगळ्या पदार्थांबरोबर मामा काण्यांची थाळी अनेकांना तृप्त करीत आली आहे. ‘मामा काणे स्वच्छ उपाहारगृहाचा’ पाया रचिला मामा काणे यांनी, शंकररावांच्या काळात उपहारगृहाने जनमानसात महत्त्वाचे स्थान मिळवले, कमळाकर, रामकृष्ण, मुकुंद या तिसऱ्या पिढीने उपहारगृहाला विस्तृत स्वरुप दिले. चौथी पिढी हा व्यवसाय कळसाकडे नेण्याच्या प्रयत्नात आहे. डोळ्यासमोर ध्येय ठेवून सतत केलेले प्रयत्न, ग्राहकांची आपुलकी, सहकाऱ्यांचे सहाय्य याबरोबरच काणे कुटुंबियांवर असलेली परमपूज्य श्रीधरस्वामींची कृपा यामुळेच आम्ही इथवर आलो आहोत असे आम्हाला कायम वाटत आले आहे.